نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 362
21. كسانى كه ديدار ما را اميد نمىبرند گويند: چرا فرشتگان را بر ما نفرستادند، يا ما پروردگارمان را نمىبينيم؟ بىگمان درباره خود كبر ورزيدند و روى نهادند به طغيانها. 22. روزى كه فرشتگان را بينند، آن روز بشارتى براى گنهكاران نمىباشد، و مىگويند: گرفتاريد به حرمانها. 23. به سراغ كارهايى كه كردهاند آييم، و آن را گردانيم گردِ هوا. 24. آن روز بهشتيان برخوردارند از برترين جايگاه و نيكوترين منزلها. 25. روزى كه آسمان با ابرها بشكافد، و فرو فرستاده شوند دسته دسته فرشتهها. 26. آن روز فرمانروايىِ راستين از آن مهرگستر است، و آن روزِ دشوارى است براى كافرها. 27. روزى كه ستمگر دستانش را بگزد وگويد: اى كاش برگزيده بودم با پيامبر راهى را. 28. اى واى، كاش به دوستى نگرفته بودم فلانى را. 29. او بود كه مرا، پس از آنكه قرآن به من رسيده بود، به گمراهى برد، و شيطان است خوار كننده انسانها. 30. و پيامبر گويد: پروردگارا! قومم وانهادند اين قرآن را. 31. و بدينسان براى هر پيامبرى دشمنى از تبهكاران نهادهايم؛ و همين بس كه پروردگارِ توست ياور و رهنما. 32. و كافران گويند: چرا قرآن بر وى يكجا فرود نيامدهاست؟ بدين خاطر است كه دلت را بدان استوار گردانيم، و پياپى تلاوت كنيم آن را.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 362