نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 364
44. آيا پندارى كه بيشترشان مىشنوند يا مىانديشند؟ آنان چون ستورانند، بلكه گمراهتر از آنها. 45. آيا نديدهاى كه پروردگارت سايه را چگونه گسترده، و اگر مىخواست آن را بىحركت مىساخت؛ آنگاه خورشيد را بر آن نهاديم راهنما. 46. آنگاه اندك اندك به سوى خويش باز مىبريم آن را. 47. اوست كه قرار داد شب را براى شما پوشش، خواب را مايه آرامش، و روز را گاهِ تلاش و كوششها. 48. او است كه بادها را پيشاپيش رحمتش نويد بخش فرستاد، و از آسمان فرو فرستاديم آبى گوارا، 49. تا بدان سرزمين پژمرده را زنده كنيم، و بدان آنچه را كه آفريدهايم سيراب سازيم، از دامها و انسانها. 50. ما آن را در ميانشان گردانديم تا پند آموزند، و بيشتر مردم نخواستند جز ناسپاسى را. 51. و اگر مىخواستيم مىفرستاديم براى هر شهرى بيم رسانى را. 52. پس كافران را پيروى مكن و با آن [/ قرآن] پيكار كن با آنها. 53. او كسى است كه دو دريا را كنار هم نهاد: اين يك شيرين است و گوارا و آن يك شور است و تلخ؛ و ميان آن دو قرار داد حريم و حايلها. 54. او كسى است كه از آب، انسانى پديد آورد؛ و او را خويشى و پيوند نهاد [و بدينگونه نسل او را گسترش بخشيد]. و پروردگار توست همواره توانا. 55. به جاى خدا چيزى را مىپرستند كه نه زيانى برايشان دارد نه سودى، و در برابر پروردگارشان پشتيبان يكديگرند كافرها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 364