نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 365
56. ما تو را نفرستاديم مگر نويددهنده و بيمدهنده [به انسانها]. 57. بگو بر اين رسالت مزدى از شما نمىخواهم، مگر آنكه هركه خواهد در پيش گيرد به سوى پروردگارش راهى را. 58. كار به آن زندهاى كه نميرد سپار، و ستايشش را سپاسگزارانه به جاى آور. اوست به گناهان بندگانش دانا. 59. همان كه آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست را در شش روز آفريد، آنگاه بر عرش استيلا يافت؛ آن مهر گستر، درباره وى بپرس از [مردم] دانا. 60. هرگاه به آنان گفته شود بدان مهر گستر سجده كنيد، گويند: مهر گستر چيست؟ آيا به چيزى سجده كنيم كه تو مىگويى؟ و مىافزايد بر رمندگى آنها. 61. خجسته است كسى كه در آسمان برجها نهاد، و در آن پديد آورد چراغى و ماهى جهان آرا. 62. اوست كه شب و روز را پيايند هم نهاد، تا هركه بخواهد عبرت گيرد، يا بپويد راه سپاسگزارى را. 63. بندگان خدا كسانىاند كه با آرامش بر زمين راه مىروند، و چون نادانان با آنان سخن گويند، مىگويند: درود بر شما. 64. و كسانى كه براى پروردگارشان، با سجده و نماز به روز آورند شب را. 65. و كسانى كه مىگويند: پروردگارا، از ما باز گردان عذاب دوزخ را، كه عذاب دوزخ است توانفرسا. 66. آن اقامتگاه و جايگاهى است نفرتزا. 67. و كسانى كه چون انفاق مىكنند، نه اسراف مىكنند نه بخل مىورزند؛ و بر مىگزينند ميان اين و آن راهى را.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 365