نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 373
137. اين نيست مگر همان شيوه كه پيشينيانِ ما بر آن بودند. 138. و ما از كسانى نيستيم كه عذاب مىگردند. 139. و بدينسان او را دروغگو خواندند، و ما نابودشان كرديم؛ بىگمان در اين [داستان] عبرتى است، و بيشترشان گرونده نبودهاند. 140. و همانا پروردگار توست آن مهربانِ توانمند. 141. ثموديان نيز پيامبران را دروغين خواندند. 142. آنگاه كه برادرشان صالح به آنان گفت: آيا پروا نمىكنيد؟ 143. من براى شما پيامبرى امينم، بىترديد. 144. از خدا پروا كنيد و فرمانم بريد. 145. براى آن از شما پاداشى نمىخواهم، پاداش من تنها بر پروردگارى است كه جهانيان را پرورد. 146. آيا آسودهتان نهند در آنچه اينجا داريد؟ 147. در باغها و چشمهساران [كه از آن نوشيد]. 148. و كشتزارها و خرما بنان با شكوفههاى نوپديد. 149. و خانههايى كه هنرمندانه از كوهها مىتراشيد. 150. پس از خدا پروا كنيد و فرمانم بريد. 151. و فرمانِ گزافكاران را مبريد: 152. همانان كه در زمين تباهى مىكنند و در اصلاح نمىكوشند. 153. گفتند: تو بىترديد از كسانى هستى كه گرفتار افسونند. 154. تو جز بشرى همانند ما نمىباشى. پس، معجزهاى بياور اگر از كسانى هستى كه راست مىگويند. 155. گفت: اين ماده شترى است. آبشخورى براى او، و آبشخورى در روزى معلوم براى شما باشد. 156. و گزندى بدو نرسانيد، كه عذاب روزى سهمگين گريبانگيرتان گردد. 157. پس، پىاش كردند و پشيمان گشتند. 158. پس، عذاب فرو گرفتشان؛ بىگمان در اين عبرتى است؛ ولى بيشترشان گرونده نبودهاند. 159. و در حقيقت، پروردگارِ توست آن مهربانِ توانمند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 373