نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 38
234. كسانى از شما كه مىميرند و همسرانى بر جاى مىنهند، آن همسران بايد چهار ماه و ده روز عدّه نگه دارند؛ و چون مدت عدّهشان را به پايان بردند، در آنچه آنان به طور شايسته درباره خود انجام مىدهند، بر شما گناهى نيست؛ و خدا آگاه است بدانچه كنيد. 235. درباره خواستگارى از زنان [به هنگام عدّه] آنچه به كنايه بر زبان مىرانيد، يا در دل نهان مىداريد بر شما گناهى نيست؛ خدا مىدانست كه به زودى از آنان ياد مىكنيد؛ ولى با آنان در نهان وعده مگذاريد، مگر اينكه به شايستگى سخن گوييد؛ و پيمانِ ازدواج مبنديد تا عدّه به سر رسد؛ و بدانيد خدا آنچه را در دل نهان مىداريد مىداند؛ پس از [نافرمانى] او بپرهيزيد، و بدانيد كه خدا آمرزگارى است شكيبمند. 236. اگر زنانى را كه با آنان آميزش نكرده و برايشان مهرى معين نكردهايد، طلاق گوييد، بر شما گناهى نيست؛ ولى آنان را به وجهى پسنديده بهرهور سازيد؛ توانگر به اندازه توانش و تنگدست به اندازه توانش. اين شايسته كسانى است كه نكوكارند. 237. و اگر پيش از آميزش طلاقشان داديد، و برايشان مهرى نهادهايد، نصف آنچه مقرر كردهايد بپردازيد، مگر اينكه ايشان خود، و يا آنكه پيوند نكاح به دست اوست، ببخشد. و بخشايش به پارسايى نزديكتر است. و در ميان خود بزرگوارى را از ياد مبريد، كه خدا بيناست بدانچه كنيد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 38