نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 391
44. آنگاه كه به موسى فرمانِ [پيامبرى] داديم، تو در جانب غربىِ [كوه طور] نبودى؛ و از كسانى نبودى كه گواه [آن صحنه] مىباشند. 45. ولى ما نسلهايى را پديد آورديم، و روزگارانى برآنان گذشت. و تو در ميان مردمِ «مدين» نبودى كه آيات ما را بر ايشان خوانى، ما خود فرستنده بوديم بىترديد. 46. تو در كنار طور نبودى آنگاه كه موسى را ندا داديم؛ ولى اين رحمتى از پروردگار توست تا مردمى را كه پيش از تو برايشان هشدار دهندهاى نيامده است، هشدارشان دهى؛ باشد كه پند پذيرند. 47. اگر به خاطر كردار پيشينشان گزندى بدانان نمىرسيد مىگفتند: پروردگارا! چرا پيامبرى براى ما نفرستادى تا آيههايت را پيروى كنيم و از كسانى باشيم كه مىگروند. 48. و چون حق از سوى ما بيامدشان، گفتند: چرا او [/ محمّد] را مانند آنچه به موسى داده بودند، ندادهاند؟ آيا بدانچه پيش از آن به موسى داده شد كفر نورزيدند؟ گفتند: اينان [/ تورات و قرآن] دو جادويند كه هم پشتند، و گفتند ما به هر دو ناباوريم، بىترديد. 49. بگو: پس كتابى از سوى خدا بياوريد كه از اين دو رهنمونتر باشد، تا از آن پيروى كنم، اگر راست مىگوييد. 50. پس اگر پيشنهادت را نپذيرفتند، بدان كه آنان تنها پيرو هوسهايشان هستند؛ و كيست گمراهتر از آنكه بىرهنمودى از خدا، پيرو هوسهاى خود باشد؟ و خدا مردم ستمگر را هدايت نخواهد كرد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 391