نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 398
15. آنگاه او و كشتى نشينان را نجات بخشيديم، و آن را مايه عبرتى ساختيم براى كسانى كه در اين جهان زيند. 16. و ابراهيم را [به ياد آور،] آنگاه كه به قومش گفت: خداى را بپرستيد و از او پروا گيريد، اين براى شما نيكوتر است اگر دانيد. 17. شما به جاى خدا بتانى را مىپرستيد و بهتانى را مىآفرينيد؛ در حقيقت كسانى را كه جز خدا مىپرستيد، روزيتان نتوانند داد؛ پس روزى را نزد خدا جوييد و او را بپرستيد، و او را سپاس گزاريد، كه به سوى او باز گردانيده مىشويد. 18. اگر [پيامبر را] دروغين خوانيد، بىگمان امتهاى پيشين نيز دروغين خواندند؛ و بر پيامبر جز پيام رسانى آشكار نمىباشد. 19. آيا نديدهاند كه خدا چگونه آفرينش را آغاز مىكند، آنگاه آن را باز گرداند؛ و اين بر خدا آسان است، بىترديد. 20. بگو: در زمين بگرديد و بنگريد چگونه [خدا] آفرينش را آغاز كرده است؟ آنگاه خدا رويشِ رستاخيز را پديدار مىسازد؛ و خداست به هرچه توانمند. 21. هركه را خواهد كيفر دهد، و به هركه خواهد مهر آورد؛ و شما به سوى او باز گردانيده مىشويد. 22. شما چه در زمين و چه آسمان درمانده كننده [او] نمىباشيد؛ و جز خدا براى شما سرور و ياورى نمىباشد. 23. كسانى كه به آيههاى خدا و ديدارش كفر مىورزند، اينانند كه از مِهرم مأيوسند؛ و اينان عذابى سهمگين دارند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 398