نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 399
24. و پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: بكُشيدش، يا بسوزانيدش! ولى خدا از آتش رهانيدش، بىگمان در اين نشانههاست براى مردمى كه مىگروند. 25. و [ابراهيم] گفت: همانا به جاى خدا بتانى را برگزيدهايد كه مايه دوستى شما در زندگانى دنياست؛ آنگاه روز رستاخيز برخى از شما برخى را انكار و برخى را نفرين مىكنيد، جايگاهتان آتش است و شما را ياورانى نخواهد بود. 26. آنگاه لوط بدو [ابراهيم] گرويد، و [ابراهيم] گفت: من در حال هجرت به سوى پروردگار خودم، او پيروزمندى استواركار است بىترديد. 27. و به او اسحاق و يعقوب را عطا كرديم، و در ميان فرزندانش پيامبرى و كتاب نهاديم، و پاداشاش را در دنيا به او داديم، و او به يقين در آخرت از كسانى است كه شايسته مىباشند. 28. و لوط را [به ياد آور] آنگاه كه به قومش گفت: آن كار زشت مىكنيد، كه در آن هيچ يك از جهانيان بر شما پيشى نجستهاند. 29. آيا شما با مردان در مىآميزيد، و راه [توليد نسل] را مىبنديد، و در محفلهايتان مرتكب پليدى مىشويد؟ و پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: عذاب خدا را براى ما بياور، اگر از كسانى هستى كه راست مىگويند. 30. [لوط] گفت: پروردگارا، ياريم ده بر اين مردم كه تبهكارند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 399