نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 415
1. الف، لام، ميم. 2. فرستادن اين كتاب، از سوى پروردگار جهانيان است بى ترديد. 3. آيا مىگويند: آن را خود ساختهاست؟ هرگز! بلكه آن حق و از سوى پروردگارِ توست، تا مردمى را كه پيش از تو هشدار دهندهاى برايشان نيامدهبود، هشداردهى، باشد كه به راه آيند. 4. خداست كه آسمانها و زمين و مابين آنها را در شش روز آفريد، آنگاه بر عرش استيلا يافت؛ شما را جز او سرور و شفاعتگرى نمىباشد، آيا پند نمىگيريد؟ 5. كار را از آسمان [گرفته] تا زمين تدبير مىكند، آنگاه به سوى او بالا مىرود در روزى كه مدت آن پنجاههزار سال است، از آنچه مىشمريد. 6. اوست كه داناى نهان و آشكار است، آن مهربانِ توانمند. 7. آنكه هر چيزى را نيكو آفريد، و آفرينشِ انسان را از گِل آغازيد؛ 8. آنگاه تبار او را از چكيده آبى بىمقدار پديد آورد. 9. آنگاه او را سامان داد و از روحش در او دميد، و به شما گوش و ديدگان و دلها داد، و چه اندك سپاسگزاريد. 10. گفتند: آيا چون در زمين ناپديد شديم در آفرينشى نوين پديد مىآييم؟ حقيقت اين است كه اينان ديدار پروردگارشان را انكار مىكنند. 11. بگو: فرشته مرگ كه بر شما گماشته شده، جانتان را مىگيرد؛ آنگاه به سوى پروردگارتان بازگردانده مىشويد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 415