ترجمه قرآن - صلواتى، محمود - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 416

12. اى كاش آنگاه را كه تبهكاران در پيشگاه پروردگارشان سرافكنده‌اند مى‌ديدى؛ [گويند:] پروردگارا! ديديم و شنيديم، اينك بازگردانمان تا كارى نيك كنيم؛ ما به يقين رسيده‌ايم، بى‌ترديد.
13. و اگر مى‌خواستيم هر كس را [با اجبار] به راه هدايتش مى‌برديم، امّا اين گفتار من قطعى است كه دوزخ را از جنّيان و آدميان آكنده خواهم ساخت هر چه كه باشند.
14. اينك [عذاب را] بچشيد، به خاطر آنكه ديدار اين روزتان را از ياد خود برديد، ما نيز فراموششان كرديم، پس عذاب جاودان را بچشيد به خاطر كارهايى كه مى‌كرديد.
15. تنها كسانى به آيه‌هاى ما مى‌گروند كه چون آن را به يادشان آرند، به سجده مى‌افتند، و پروردگارشان را با سپاسش ستايند و تكبر نمى‌ورزند.
16. پهلوهايشان از بسترها تهى مى‌گردد و پروردگارشان را با بيم و اميد مى‌خوانند، و از آنچه روزيشان كرده‌ايم مى‌بخشند.
17. هيچ كس نمى‌داند كه چه بسيار چشم روشنى‌ها كه برايشان نهفته‌است، به پاداشِ كارهايى كه مى‌كردند.
18. آيا كسى كه گرويده، چون كسى است كه نافرمان است؟ [هرگز] برابر نمى‌باشند.
19. امّا كسانى كه گرويده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، جنة المأوى‌ [/ باغهاى مسكونى‌] دارند، پيشكشى است به پاداش كارهايى كه مى‌كردند.
20. امّا كسانى كه تبهكارند، جايگاهشان آتش است، هر بار كه بخواهند از آن برون روند، بدان بازگردانده مى‌شوند، و به آنان گفته مى‌شود: بچشيد عذاب آتشى را كه دروغ دانستيد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 416

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست