نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 437
19. نه نابينا و بينا برابرند، 20. و نه تاريكى و روشنايى يكسانند، 21. و نه سايه و بادهايى كه سوزانند. 22. زندگان و مردگان نيز يكسان نمىباشند. بىگمان خدا مىشنواند هركه را خواهد، و تو نمىشنوانى كسانى را كه در گورند. 23. و تو نيستى مگر از كسانى كه هشدار مىدهند. 24. ما تو را به حق، بشارتگر و بيمرسان فرستاديم، و هيچ امتى نبوده مگر اين كه در ميانشان كسى بوده كه دهد هشدار. 25. اگر دروغگويت خواندند بىگمان پيشينيانشان نيز دروغگو خواندند. پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند و نوشتهها و كتابهاى نوربار. 26. آنگاه كافران را فرو گرفتم؛ پس كيفرِ من چگونه بود [بر كفار]؟ 27. مگر نديدهاى كه خداوند از آسمان آبى فرستاد، و ما با آن ميوههاى رنگارنگ پديد آورديم، و از كوهها رگههايى سپيد و گلگون در رنگهاى گوناگون و سنگهايى با سياهى بسيار. 28. و نيز از مردمان و جانوران و چارپايان كه رنگهاىِ گونهگون دارند. و از ميان بندگانِ خدا تنها دانشورانند كه از او مىترسند. همانا خدا عزتمندى است آمرزگار. 29. در حقيقت كسانى كه كتابِ خدا را مىخوانند و نماز برپا مىدارند و از آنچه روزيشان كردهايم در نهان و آشكار مىبخشند، اميد به سودايى دارند غير خسارتبار. 30. تا پاداشهايشان را كامل بديشان بپردازد، و از فزون بخشى خود بر آنان بيفزايد، كه او سپاسپذيرى است آمرزگار.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 437