نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 454
17. بر آنچه مىگويند: شكيبا باش؛ و بنده ما داودِ توانمند را به ياد آور، كه بسيار توبهكننده بود. 18. ما كوهها را رام ساختيم، كه هر شام و بام همنوا با وى تسبيح مىگفتند. 19. و پرندگان را گرد آورديم كه همه بازگردنده به سوى اويند. 20. و حكومتش را استوارى داديم، و به او حكمت و دانشى عطا كرديم كه ميانِ حق و باطل داورى مىكرد. 21. آيا داستانِ آن دادخواهان تو را رسيد، كه از نمازخانه برآمدند؟ 22. آنگاه كه بر داود درآمدند، و او از ايشان ترسيد، گفتند: مترس، ما دو دادخواهيم كه يكى بر ديگرى ستم كرده، اكنون ميانِ ما به حق داورى فرما و ستم روا مدار، و رهنمايمان به راهى خداپسند. 23. اين برادرِ من، داراى نودونُه ميش است و مرا يك ميش؛ و او مىگويد: آن يكى را هم به من بسپار، و در سخن بر من چيرگى دارد. 24. [داود] گفت: اينكه ميشت را افزون بر ميشهايش خواسته بى گمان بر تو ستم كرده، و بسيارى از شريكان در حق يكديگر ستم روا مىدارند، مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند، و اينان چه اندكند! و داود دانست كه ما او را آزمودهايم، از اينرو از پروردگارش آمرزش خواست و به سجده درافتاد و توبه كرد. 25. و ما اين ماجرا را بر او بخشيديم؛ و او از كسانى است كه نزد ما مقامى والا و فرجام خوشى دارند. 26. اى داود! ما تو را در زمين جانشين نهاديم؛ پس در ميان مردم به حق داورى كن، و از هوى و هوس پيروى مكن، كه تو را از راهِ خدا منحرف مىسازد؛ بىگمان كسانى كه از راهِ خدا منحرف مىگردند، به خاطر اينكه روز حساب را از ياد بردهاند، كيفرى سهمگين دارند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 454