نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 471
34. پيش از اين نيز يوسف با نشانههايى روشن به سويتان آمد، و شما همچنان درباره آنچه برايتان آورده بود ترديد مىكرديد، و چون كه از دنيا رفت، گفتيد: خداوند پس از او هرگز پيامبرى را به رسالت برنينگيزد. بدينسان هر اسرافكار ترديدآورى را به بيراهه مىنهد خدا. 35. كسانى كه در نشانههاى خدا- بىآنكه حجّتى برايشان آمده باشد- مىستيزند، اين نزد خدا و نزدِ مؤمنان بسيار نارواست. اين گونه خدا مُهر مىنهد بر دلِ هر خود بزرگبين سلطهگرا. 36. فرعون گفت: اى هامان! برايم برجى [بلند] بساز؛ باشد كه دسترسى يابم بدان راهها، 37. راههاى آسمانها، تا از خداىِ موسى آگهى يابم؛ هر چند او را دروغگو پندارم! و اين گونه براى فرعون زشتى كارش آراسته جلوه كرد، و از راه [راست] منحرف گرديد؛ و نيرنگ فرعون نينجاميد مگر به تباهيها. 38. كسى كه گرويده بود، گفت: اى قوم من! پيرويم كنيد تا به شما بنمايانم راهِ رستگارى را. 39. اى قوم من! اين زندگانى دنيا بهرهاى است اندك؛ و سراى واپسين است سراى پابرجا. 40. هركه بدى كند جز همانند آن كيفر نمىبيند، و هركه كارى شايسته كند- چه مرد و چه زن- در حالى كه مؤمن باشد، اينانند كه به بهشت درآيند و بىشمار روزى يابند در آنجا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 471