نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 472
41. اى قوم من! چرا من شما را به رهايى فرامىخوانم، و شما به آتش فرامىخوانيد مرا؟ 42. از من مىخواهيد كه به خدا كفر بورزم، و چيزى را كه بدان دانشى ندارم همتاى وى دانم؛ و من شما را به سوى آن پيروزمند آمرزگار مىدهم صلا! 43. ناگزير، آنچه مرا بدان مىخوانيد، نه در دنيا نه در آخرت در خور خواندن نيست، و بازگشتمان به سوى خداوند است، و بىترديد دوزخىاند اسراف كنندهها. 44. به زودى آنچه را به شما مىگويم به ياد مىآريد؛ و كارم را به خدا مىسپارم؛ بىگمان خداست به احوال بندگان بينا. 45. پس، خدا او را از نيرنگهاى شومشان در امان بداشت، و فرعونيان را فروگرفت به عذابى جانگزا. 46. [اينك] هر صبح و شام بر آتش عرضه مىشوند، و روزى كه رستاخيز برپا شود [گويند:] فرعونيان را درآوريد به سختترين كيفرها. 47. و آنگاه را [به ياد آور] كه در آتش با يكديگر به ستيزه برخيزند، مستضعفان به مستكبران گويند: ما پيرو شما بوديم، آيا امروز بخشى از آتش را دور مىكنيد از ما؟ 48. مستكبران گويند: اكنون همه ما در آن هستيم. اين خداست كه داورى كرده است در بينِ بندهها. 49. آنان كه در آتشند، به نگهبانان دوزخ گويند: از پروردگارتان بخواهيد كه يك روزِ عذاب را سبك كند از ما.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 472