نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 473
50. گويند: مگر پيامبرانتان دلايل آشكار نياوردند؟ گويند: چرا. گويند: دعا كنيد، ولى جز در تباهى نيست دعاى كافرها. 51. ما به پيامبرانمان و مؤمنان، در زندگانى دنيا و روزى كه گواهان بپاخيزند، نصرت كنيم عطا. 52. روزى كه ستمكاران را پوزش خواهيشان سودى نمىبخشد، و براىشان نفرين است و براى آنهاست بد فرجامىِ آن سرا. 53. ما به موسى رهنمود بخشيديم، و براى بنىاسرائيل به ميراث نهاديم تورات را؛ 54. [كه] رهنمود و اندرزى است خردمندان را. 55. پس شكيبا باش كه وعده خدا حق است، و براى گناهت آمرزش بخواه و شامگاهان و بامدادان سپاسگزارانه ستايشگر باش پروردگارت را. 56. در حقيقت كسانى كه در آيات خدا- بدون آنكه حجتى برايشان آمدهباشد- ستيزه مىورزند، تنها در دلهاشان بزرگنمايى است، كه بدان دست نمىيابند؛ پس به خدا پناه بر، كه او شنوايى است بينا. 57. بىگمان آفرينشِ آسمانها و زمين از آفرينش انسانها بزرگتر است، ولى ناآگاهند بيشتر انسانها. 58. نه نابينا و بينا برابرند، و نه كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند با تبهكاران؛ و پند پذيريد اندكا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 473