ترجمه قرآن - صلواتى، محمود - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 526

1. سوگند به ستاره چون فروافتد [از بالا].
2. كه يار شما نه به كژى رفته، نه گم كرده راهش را.
3. و سخن نمى‌گويد از سر هوى‌.
4. آن نيست مگر وحيى كه وحى مى‌شود [از عالمى والا].
5. كه [فرشته‌] نيرومند آموخته‌است او را.
6. توانمندى كه يافت استيلا.
7. و بود در افقى اعلى‌؛
8. آنگاه فرا آمد و بازآمد فرا،
9. تا به فاصله دو كمان رسيد يا نزديك‌تر از اينها؛
10. پس آنچه را بايد به بنده‌اش وحى كند، وحى كرد [خدا].
11. آنچه را دل ديد انكار نكرد آن را.
12. آيا با وى در آنچه ديده است، مى‌ستيزيد شما؟
13. در فرودى ديگر نيز ديده بود او را،
14. نزديكِ درخت سدرى در دوردست‌ها.
15. كه در كنارِ آن است جنة المأوى‌.
16. آنگاه كه فرو پوشنده‌اى پوشانده‌بود آن درخت سدر را.
17. نه ديده لغزيد و نه درگذشت از آنجا.
18. به راستى كه ديد برخى از نشانه‌هاى بزرگِ پروردگارش را.
19. آيا انديشيده‌ايد در [بتانِ‌] لات و عزّى‌؟
20. و ديگرى منات، سومينِ آنها؟
21. آيا پسران از شماست و دختران او را؟
22. در اين صورت، اين تقسيمى است بسيار ناروا.
23. آنها جز نامهايى نيستند كه شما و پدرانتان نهاده‌ايد، و خدا هيچ دليلى بر آنها نفرستاده؛ اينان جز از پندار و هوسها پيروى نمى‌كنند؛ با آنكه از سوى پروردگارشان رهنمودى فرود آمده است براى آنها.
24. مگر انسان هرچه را آرزو كند به دست آورد آن را؟
25. و از خداست آخرت و دنيا.
26. بسا فرشتگان آسمانها كه شفاعتشان سودى نمى‌بخشد، مگر آنكه به هركه خواهد و بپسندد اجازه دهد خدا.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 526

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست