نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 527
27. ناباورانِ به آخرت نامى زنانه مىنهند بر فرشتهها! 28. بدان دانشى ندارند. جز پندار را پيروى نمىكنند؛ و پندار نمىنماياند چيزى از حقيقت را. 29. پس، روى بگردان از كسى كه از يادِ ما دل بگردانده و نمىخواهد مگر زندگانى دنيا را. 30. اين منتهاىِ دانشِ آنهاست، بىگمان پروردگارت آگاهتر است به كسى كه از راهش منحرف شده، و آگاهتر است به آنكه يافته راهِ هدايت را. 31. آنچه در آسمانها و زمين است، از آنِ خداوند است؛ تا بدكاران را به كردارشان جزا دهد و نكوكاران را به نيكى دهد جزا. 32. كسانى كه از گناهانِ بزرگ و زشتكاريها- مگر لغزشهاى كوچك- مىپرهيزند، بىگمان پروردگارت گسترده آمرزش است؛ او به حالتان داناتر است، از آن زمان كه شما را از زمين پديد آورد، و از آن روز كه نهفته در شكمهاى مادرانتان بوديد. پس خويش را مستاييد، كه او بيشتر مىشناسد پرهيزگاران را. 33. ديدى آن كس را كه بگرداند رخ را؟ 34. و اندكى بخشيد و بنا نهاد خشكى را! 35. آيا او مىبيند و بهرهور است از دانشى ناپيدا؟ 36. يا آگاه نگرديده از آنچه آمده در برگ نوشتههاى موسى. 37. و [نيز در برگ نوشتههاى] ابراهيم، كه پايدار ماند به پيمانها. 38. كه كس بر ندارد بارِ گناهِ كس را. 39. و اينكه جز آنچه بكوشد نيست انسان را، 40. و اينكه كوشش او ديده مىشود، زودا، 41. آنگاه هرچه تمامتر پاداش مىدهند او را. 42. و اينكه: به سوى پروردگارِ توست پايانها. 43. و اينكه مىخنداند و مىگرياند خدا. 44. و اينكه اوست كه مىميراند و زندگى مىكند عطا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 527