نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 528
45. و اينكه اوست كه آفريد دو گونه نرينه را و مادينه را، 46. از نطفهاى كه فرو ريخته مىشود [به زهدانها]. 47. و اينكه بر اوست پديدار ساختنِ روزِ جزا. 48. و اوست كه بىنياز كرد و سرمايه داد [انسان را]. 49. و اوست پروردگارِ [ستاره] شِعرى. 50. و اوست كه تباه كرد عاديان نخستين را، 51. و ثمود را، و فرو مگذاشت هيچ كس را، 52. و پيش از آن قومِ نوح را، كه بودند ستمكارتر و سركشتر از آنها. 53. و در هم كوبيد آن شهرهاى واژگون شده را. 54. و چنانكه بايد [با عذاب] پوشيده داشت آنها را. 55. پس به كدامين يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد مىورزى؟ 56. اين هشداردهندهاى است چون هشدار دهندگانِ نخستين. 57. فرا رسيده است آن فرا رسنده! 58. جز خدا كس نيست آن را آشكار سازنده! 59. آيا از اين سخن درشگفتيد؟! 60. و مىخنديد و نمىگرييد؟! 61. و به خويش سرگرميد! 62. پس، خداى را سجده كنيد و بپرستيد. سوره قمر (ماه) اين سوره در مكّه فرود آمده و 55 آيه است. 1. رستاخيز نزديك شد و ماه شكافته شد از همديگر. 2. هرگاه معجزهاى بينند رخ برتافته و گويند: اين هم جادويى است ديگر. 3. انكار پيشه شدند و هوسهايشان را پيروى كردند، و هر كار به سرانجام مىرسد آخر. 4. بىترديد از خبرها آن اندازه به آنان رسيده كه بازشان دارد از خطر. 5. اندرزى است رسا، ولى هشدارها بوده بىاثر. 6. پس، رخ از ايشان برتاب؛ روزى كه به امرى دهشتناك فراخوانَد آن دعوتگر،
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 528