نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 547
10. و كسانى كه پس از آنان آمدهاند، گويند: پروردگارا، ما و برادرانمان را كه در ايمان از ما پيشى گرفتهاند ببخشاى، و در دلهايمان نسبت به مؤمنان كينهاى مگذار، پروردگارا تويى آن نرمخويى كه مهر مىورزد. 11. آيا كسانى را كه انفاق ورزيدند نديدهاى كه به برادرانِ كافرِ اهلِ كتابشان گفتند: اگر شما برون رانده شويد، ما نيز به همراهِ شما برون مىآييم، و به زيان شما از كسى فرمان نخواهيم برد، و اگر با شما كارزار شود، حتماً ياريتان خواهيم كرد؛ و خدا گواه است كه آنان دروغگويند. 12. اگر آنان [يهود] بيرون رانده شوند، ايشان [/ منافقان] با آنان برون نشوند، و اگر با آنان كارزار شود، آنان را يارى نخواهند داد، و اگر ياريشان دهند باز [در جنگ] پشت خواهند كرد، آنگاه يارى نمىيابند. 13. به راستى شما در دلهاى آنان هراسانگيزتر از خداونديد، چرا كه آنان گروهىاند كه نمىفهمند. 14. آنان با شما مگر در دژهاى استوار، يا از پشت ديوارها همگى نمىجنگند. كارزارشان در ميان خودشان سخت است. آنان را همدست مىپندارى، حال آنكه دلهايشان پراكنده است؛ چرا كه مردمانِ بىخردى هستند. 15. همانند پيشينيان نزديكشان كه [در جنگ بدر] عقوبت كارشان را چشيدند؛ و كيفر دردآورى دارند. 16. چون حكايت شيطان كه به انسان گفت: كافر شو! و چون كافر شد، گفت: من از تو بيزارم، من از خدا، پروردگار جهانيان، مىترسم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 547