نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 559
6. آنان را در همانجا كه خود سكونت داريد، در حد توانتان سكنا دهيد، و ميازاريدشان تا عرصه را بر آنان تنگ گردانيد؛ و اگر بار دارند هزينهشان را بدهيد تا بارشان را فرو نهند. و اگر براى شما [بچه] شير مىدهند مزدشان را بپردازيد؛ و در ميانِ خود به نيكى رايزنى كنيد؛ و اگر كارتان به دشوارى كشيد [زن] ديگرى شير دهد او را. 7. بر توانگراست كه از دارايىاش بخشد، و تنگدست نيز بايد از آنچه خدا روزى وى كرده هزينه كند؛ خدا بر هيچ كس مگر بر آنچه به او داده تكليف نمىكند؛ بزودى خدا پس از دشوارى فراهم مىكند گشايشها. 8. بسا [مردم] شهرها كه از فرمانِ پروردگارشان و پيامبرانش سرباز زدند و ما از آنان به سختى حساب كشيديم، و عذابشان كرديم به ناخوشايندترين كيفرها. 9. و بدينسان كيفر كارشان را چشيدند، و زيانبار بود عاقبتِ آنها. 10. خدا برايشان عذابى سهمگين آماده كردهاست؛ پس اى خردمندانِ با ايمان از خدا پروا كنيد، به راستى خدا پندنامهاى فرستادهاست براى شما. 11. پيامبرى كه آيههاى روشنگر خدا را بر شما مىخواند، تا كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند را از تاريكىها به روشنايى برآورد؛ و هركس به خدا ايمان بياورد و كارى شايسته كند، او را در باغهايى كه از فرودستِ آنان جويباران جارى است درآورد، جاودانه در آن مانند. به يقين خدا براىِ وى نيكو گردانده روزى را. 12. خداوند كسى است كه هفت آسمان و همانند آنها [هفت] زمين را آفريدهاست؛ فرمان او در ميان آنها فرود مىآيد، تا بدانيد كه خدا بر هر كارى تواناست؛ و دانشِ خدا فراگسترده بر همه چيزها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 559