نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 579
6. چشمهاى كه بندگان خدا از آن نوشند، جاريش سازند در هر جا. 7. آنان به نذر خويش وفا دارند و از روزى هراسانند كه گزندش فراگيرد همه را. 8. و خوراك را با آنكه دوستش دارند به بينوا و يتيم و اسير مىكنند عطا. 9. و [مىگويند:] ما شما را براى خدا خوراك مىدهيم و پاداش و سپاسى نمىخواهيم از شما. 10. ما از پروردگارمان هراسانيم، روز دژم و سختى را. 11. پس خدا از گزند آن روز بازداشتشان، و شادابى و سرور فرمودشان عطا. 12. و به پاسِ پايداريشان بهشت و پرنيان پاداش داد به آنها. 13. در آنجا بر تختها تكيه كردهاند؛ در آنجا نه [گرماىِ] آفتابى بينند نه سرما. 14. گسترده شاخسار بر سرشان سايه گسترده، و ميوههاى آن است در دسترسِ آنها. 15. ميانشان مىگردانند جامهايى سيمين و بلورين كوزهها. 16. بلورين كوزههايى نقره فام، كه لبريز شده به اندازه آنها. 17. و از جامى كه با زنجبيل درآميخته مىنوشانندشان در آنجا. 18. و از چشمهاى كه مىنامند سلسبيل آن را. 19. بر گردشان پسرانى هميشه جوان گردند، كه چون بنگريشان، مرواريدهايى را مانند پراكنده در هر جا. 20. آنگاه چو بنگرى مىبينى انبوهِ نعمتها و ملكى كرانه ناپيدا. 21. بر اندامشان جامههاست از پرنيان سبز و ديباىِ ستبر، و آراسته گشتهاند به دستبندها از سيم، و پروردگارشان نوشاند شرابى پاكيزه به آنها. 22. اين پاداشِ شماست، و سپاس داشته است كوششِ شما. 23. ما خود چنانكه شايد و بايد بر تو فرستادهايم قرآن را. 24. پس به حكم پروردگارت شكيبا باش، و از آنان فرمان مبر هيچ گنهكار يا ناسپاسى را. 25. و در بام و شام ياد كن نامِ پروردگارت را.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 579