نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 578
20. هرگز؛ بلكه شما دل بستهايد به اين سراى شتابنده. 21. و چشم مىپوشيد از سراى آينده. 22. چهرههايى است آن روز درخشنده. 23. به سوى پروردگارشان نظاره كننده. 24. و چهرههايى است آن روز درهم فرو رفته. 25. مىداند كه بر سرش مىآورند عذابى در همشكننده. 26. هرگز، آنگاه كه جان به گلو رسد! 27. و گفته شود: چه كسى شفا دهد؟ 28. و گمان رود كه هنگام وداع مىباشد، 29. و ساق با ساق به هم درپيچد. 30. در چنين روزى گسيل به سوى پروردگارِ تو مىباشد. 31. پس، نه تصديق كرد و نه نماز به جاى آورد. 32. بلكه دروغ انگاشت و روى گردانيد. 33. آنگاه نزد يارانش رفت و خراميد. 34. پس واى برتو، واى برتو. 35. باز واى بر تو، واى بر تو. 36. آيا پندارد آدمى به حال خويش رها گردد؟ 37. آيا نبود نطفهاى از منى كه برون جهيد؟ 38. آنگاه خون بستهاى بود كه خدايش بيافريد و سامان بخشيد. 39. و از آن جفتى نرينه و مادينه آفريد. 40. آيا چنين كسى توانا نيست كه مردگان را زنده گرداند؟! سوره انسان اين سوره در مدينه فرود آمده و 31 آيه است. 1. آيا، گذشت بر انسان يك برهه از زمان كه چيزى نبود در خورِ گفتنها. 2. ما آدمى را از نطفهاى آميخته آفريديم، تا بيازماييمش؛ پس قرارش داديم شنوايى بينا. 3. ما راه را به او نشان داديم، خواه سپاسگزار باشد يا كُفرانگرا. 4. ما براى كافران آماده كردهايم، زنجيرها و غُلها و اخگرها. 5. بىگمان نيكان از ساغرى مىنوشند كه با عطرى خوش آميختهاند آن را.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 578