نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 64
109. آنچه در آسمانها و زمين است از آنِ خداوند است، و كارها به سوى خدا مىشود بازگردانده. 110. شما بهترين امتى هستيد كه براى مردم پديدار گرديده، به نيكى فرمان مىدهيد، و از بدى باز مىداريد، و به خداى يگانه ايمان داريد. و اهل كتاب اگر گرويده بودند برايشان بهتر بود؛ برخى از آنان مؤمنند اما بيشتر آنانند گنهپيشه. 111. به شما جز آزارى اندك، زيانى نمىزنند، واگر با شما پيكار كنند، به شما پشت مىكنند، و مىمانند بىياور فرومانده. 112. هرجا يافته شوند، مهر خوارى بر آنان خورده؛ مگر آنكه به ريسمانى از خدا و ريسمانى از مردم بپيوندند؛ و گرفتار خشمى از خدا هستند، و بر آنان مُهر بيچارگى خورده. اين از آن رو است كه آيات خدا را انكار مىكردند، و پيامبران را به ناروا مىكشتند. و از آن رو كه بودند نافرمان و تجاوز پيشه. 113. [ولى همه آنان] يكسان نمىباشند. از ميانِ اهلِ كتاب، گروهى درست كردارند كه در شبانگاهان آيههاى خدا را مىخوانند سر نهاده بر سجده. 114. به خدا و روز بازپسين ايمان دارند، و به نيكى فرمان مىدهند و از بدى باز مىدارند؛ و در نكوكارى شتابانند، و آنانند از مردمان شايسته. 115. هر نيكى كه مىكنند، بىپاداش نخواهد ماند؛ و خدا داناست به [حالِ] مردم تقوا پيشه.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 64