نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 65
116. كافران را، به هيچ روى اموال و فرزندانشان از عذاب خدابازنمىدارد، آنان يارانِ آتشند، در آن ماندگارانند همواره. 117. داستانِ آنچه [آنان] درزندگانى اين دنيا هزينه مىكنند، داستانِ تندبادى است كه بر كشتزارِ مردمى به خود ستم كرده وزيده، و آن را تباه گردانده؛ و خدا بر آنان ستم نكرده، بلكه اين نفس آنهاست كه بر آنان ستم كرده. 118. اى مؤمنان، از غير خودتان همراز مگيريد، آنان در تباهى شما هيچ كوتاهى نمىكنند، و رنج شما را آرزو دارند؛ كينه از گفتارشان نمايان است، و آنچه در دلهاشان نهان مىدارند بيشتر است. در حقيقت ما نشانه ها را براى شما به روشنى گفتيم، اگر باشيد خردپيشه. 119. هان، شما آنان را دوست مىداريد، و آنان شما را دوست نمىدارند، و شما به تمامِكتابها [ى آسمانى] ايمان داريد، و چون شما را مىبينند، گويند: ما نيز گرويدهايم؛ و چون تنها شوند، سر انگشتانشان را از خشم شما به دندان گزند؛ بگو در خشم خويش بميريد؛ به راستى خدا داناست به رازِ درون هر سينه. 120. اگر به شما خوشى رسد، اندوهگينشان سازد، و اگر به شما گزندى رسد، شادمانشان كند؛ و اگر شكيبا باشيد و پارسايى ورزيد، نيرنگشان شما را زيانى نمىزند؛ و خداست بر كارهايشان چيره. 121. و هنگامى را [به ياد آور] كه [در جنگ احُد] بامدادان از پيشِ كسانت برون شدى، تا مؤمنان را براى كارزار در سنگرهايشان بگمارى، وخدا شنواى داناست همواره.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 65