نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 67
133. و بشتابيد به سوى آمرزشى از پروردگارتان، و بهشتى كه گسترهاش آسمانها و زمين است و براى پارسايان آماده گرديده. 134. آنان كه در فراخى و تنگدستى مىبخشند، و خشمشان را فرو مىخورند، و از مردم درمىگذرند، و خداست دوستدارِ مردمانِ شايسته. 135. و آنان كه چون كار زشتى مرتكب شدند، يا بر خود ستم روا داشتند، خدا را ياد مىكنند. و براى گناهشان آمرزش مىخواهند- و چه كسى گناهان را جز خدا مىبخشد؟- و بر آنچه مرتكب شدهاند پافشارى نمىكنند دانسته. 136. اينان پاداششان آمرزشى از پروردگارشان است، و باغهايى كه از فرودست آنها جويباران جارى است. جاودانه در آن مانند؛ و پاداشِ كوشش كنندگان است شايسته. 137. بىترديد پيش از شما سنتهايى سپرى گشته. پس، در زمين بگرديد و بنگريد كه فرجام دروغ انگاران چون بوده؟ 138. اين [قرآن] بيانى است براى مردم، و رهنمود و اندرزى است براى مردمِ پروا پيشه. 139. سست مشويد و اندوه مخوريد كه شما برتريد، اگر باشيد گرونده. 140. اگر شما را آسيبى رسيد، آن گروه را نيز آسيبى همانند آن رسيد؛ و ما اين روزگار را ميان مردم مىگردانيم، تا خدا گروندگان را معلوم دارد، و از ميان شما گواهانى گيرد؛ و خدا دوستى نمىورزد با مردمان ستمپيشه.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 67