نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 95
102. و هر گاه در ميانشان بودى و برايشان [در ميدانِ كارزار] نماز مىخواندى، بايد گروهى از آنان با تو نماز بپا دارند؛ و بايد جنگ افزارشان را برگيرند؛ و چون به سجده رفتند [و نمازشان را به پايان بردند]، بايد به پشتِ سر روند، و گروهى كه نماز نخواندهاند بايستند و با تو نماز گزارند؛ و بايد هشيار باشند و جنگ افزارشان را برگيرند. چون كافران آرزو دارند كه شما از جنگ افزار و ساز و برگتان فرو مانيد، تا ناگهان بر شما هجوم آرند. و اگر از باران در زحمتيد، يا بيماريد، بر شما گناهى نيست كه جنگ افزارتان را بر زمين نهيد، ولى هشيار باشيد. همانا خدا براى كافران آماده كردهاست كيفرى خفّتزا. 103. پس، چون نماز را به پايان برديد، خدا را [در حال] ايستاده و نشسته و بر پهلو خفته به ياد آريد و چون آرامش يافتيد، نماز را [به طور كامل] بپا داريد، كه نماز بر مؤمنان نبشتهاى است پابرجا. 104. در پيگردِ دشمنان كاهلى مكنيد، اگر شما رنج مىبريد آنان نيز همانند رنجى كه شما مىبريد رنج مىبرند، وانگهى شما اميدى به خدا داريد كه آنان فاقد آن هستند، و دانايى فرزانه است خدا. 105. ما اين كتاب را به حق بر تو فرستاديم، تا ميان مردم بدانچه خدا بر تو بنموده داورى كنى، و هرگز مباش يارِ خائنها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 95