ترجمه قرآن - فولادوند، محمدمهدى - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 570

[هرگز،] به پروردگار خاوران و باختران سوگند ياد مى‌كنم كه ما تواناييم، (40)
كه به جاى آنان بهتر از ايشان را بياوريم؛ و بر ما پيشى نتوانند جُست. (41)
پس بگذارشان ياوه گويند و بازى كنند تا روزى را كه وعده داده شده‌اند ملاقات نمايند. (42)
روزى كه از گورها [ى خود] شتابان برآيند، گويى كه آنان به سوى پرچمهاى افراشته مى دوند. (43)
ديدگانشان فرو افتاده، [غبارِ] مذلّت آنان را فرو گرفته است. اين است همان روزى كه به ايشان وعده داده مى‌شد. (44)
71- سورة نوح‌
به نام خداوند رحمتگر مهربان‌
ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه: «قومت را، پيش از آنكه عذابى دردناك به آنان رسد، هشدار ده.» (1)
[نوح‌] گفت: «اى قوم من، من شما را هشداردهنده‌اى آشكارم، (2)
كه خدا را بپرستيد و از او پروا داريد و مرا فرمان بريد. (3)
[تا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد و [اجل‌] شما را تا وقتى معيّن به تأخير اندازد. اگر بدانيد، چون وقت مقرّر خدا برسد، تأخير بر نخواهد داشت.» (4)
[نوح‌] گفت: «پروردگارا، من قوم خود را شب و روز دعوت كردم، (5)
و دعوت من جز بر گريزشان نيفزود. (6)
و من هر بار كه آنان را دعوت كردم تا ايشان را بيامرزى، انگشتانشان را در گوشهايشان كردند و رداى خويشتن بر سر كشيدند و اصرار ورزيدند و هر چه بيشتر بر كبر خود افزودند. (7)
سپس من آشكارا آنان را دعوت كردم. (8)
باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت [و] پوشيده نيز به ايشان گفتم. (9)
و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است. (10)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 570

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست