82- سورة الانفطار به نام خداوند رحمتگر مهربان آن گاه كه آسمان ز هم بشكافد، (1) و آن گاه كه اختران پراكنده شوند، (2) و آن گاه كه درياها از جا بركنده گردند، (3) و آن گاه كه گورها زير و زبر شوند، (4) هر نَفْسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته، بداند. (5) اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟ (6) همان كس كه تو را آفريد، و [اندام] تو را درست كرد، و [آن گاه] تو را سامان بخشيد. (7) و به هر صورتى كه خواست، تو را تركيب كرد. (8) با اين همه، شما منكرِ [روز] جزاييد. (9) و قطعاً بر شما نگهبانانى [گماشته شده] اند: (10) [فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند؛ (11) آنچه را مىكنيد، مىدانند. (12) قطعاً نيكان به بهشت اندرند. (13) و بىشكّ، بدكاران در دوزخند. (14) روز جزا در آنجا درآيند، (15) و از آن [عذاب] دور نخواهند بود. (16) و تو چه دانى كه چيست روز جزا. (17) باز چه دانى كه چيست روز جزا؟ (18) روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد؛ و در آن روز، فرمان از آنِ خداست. (19) 83- سورة المطففين به نام خداوند رحمتگر مهربان واى بر كمفروشان، (1) كه چون از مردم پيمانه ستانند، تمام ستانند؛ (2) و چون براى آنان پيمانه يا وزن كنند، به ايشان كم دهند. (3) مگر آنان گمان نمىدارند كه برانگيخته خواهند شد؟ (4) [در] روزى بزرگ: (5) روزى كه مردم در برابر پروردگار جهانيان به پاى ايستند. (6)