نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 127
عيسى بن مريم گفت: خدايا، پروردگارا، خوان طعامى از آسمان براى ما بفرست تا عيدى براى ما و آيندگان ما و آيتى از جانب تو باشد و براى ما روزى برسان كه تو بهترين روزى رسانى. (114) خدا (درخواست او را اجابت كرد و) گفت: من آن را براى شما ميفرستم ولى هر كس از شما بعد از آن كفر بورزد، او را چنان مجازاتى كنم كه احدى از جهانيان را بدانسان مجازات نكرده باشم. (115) و آن گاه (روز قيامت) خدا به عيسى بن مريم مىگويد: آيا تو، به مردم گفتى كه من و مادرم را دو معبود غير از خدا انتخاب كنيد؟ او ميگويد: پروردگارا، منزهى تو، من حق ندارم آنچه را كه سزاوار من نيست بر زبان آورم. اگر چنين گفته باشم، تو خود مىدانى، تو از آنچه در نهاد من است بهتر آگاهى. ولى من از آنچه در ذات مقدس تو است، آگاه نيستم. تو خود از تمام اسرار نهان آگاهى. (116) من به مردم جز آنچه به من امر كردهاى، نگفتم. به آنان گفتم: خدا را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شماست و تا زمانى كه در ميان آنان بودم گواه بر آنها بودم و هنگامى كه مرا از ميان آنان برگرفتى تو خود مراقب اعمال آنها بودى و تو بر همه چيز ناظر و گواهى. (117) اگر آنها را مجازات كنى، بندگان تو هستند و اگر آنها را ببخشى توانا و با حكمتى. (118) خدا ميگويد: امروز روزيست كه صداقت راستگويان بآنان سود ميرساند، براى آنان بهشتهايى كه در آن نهرها جاريست فراهم است و جاودانه در آن خواهند مانند. خدا از آنان راضى و آنها نيز از خدا خشنود خواهند بود. سعادت و رستگارى بزرگ همين است. (119) ملك و حكومت آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست همه متعلق بخداست و او بر همه چيز تواناست. (120)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 127