نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 128
سوره- 6- انعام 165- آيه جزء- 8/ 7- مكى 3053- كلمه سال- 13- بعثت 12422- حرف بنام خداى بخشنده مهربان ستايش خاص آن خداى را كه آسمانها و زمين را آفريد، تاريكى و روشنى برقرار ساخت ولى كسانى كه بكفر روى آوردند، همطرازانى براى پروردگارشان قرار مىدهند. (1) او خدايى است كه شما را از خاك آفريد، بعد مدتى مقرر داشت (تا انسان تكامل يابد) و اجل مسمى نزد اوست (و تنها او از آن آگاه است) با اينهمه شما شك و ترديد ميكنيد. (2) و اوست خدا در آسمانها و در زمين. نهان و آشكار شما را ميداند و از دستاوردهاى شما بخوبى آگاه است. (3) هيچ آيهاى از آيات پروردگارشان براى آنان نيامد مگر آنكه از آن روى برتافتند. (4) آنان حق و حقيقت را هنگامى كه بسويشان آمد، ناديده گرفتند، ولى بزودى خبر آنچه را كه ببازيچه ميگرفتند بر آنان خواهد رسيد. (5) آيا نديدى چقدر از اقوام پيشين را بكيفر گناهانشان هلاك كرديم؟ اقوامى كه (از اينان نيرومندتر بودند و) امكاناتى در روى زمين به آنان داده بوديم كه براى شما ندادهايم و از آسمان بارانهاى پى در پى بر آنان فرستاديم و از آن نهرها جارى ساختيم، سرانجام آنها را بكيفر گناهانشان نابود كرديم و جماعت ديگرى بجاى آنان بوجود آورديم. (6) و اگر ما نوشتهاى بر روى صفحهاى براى تو بفرستيم كه آن را با دستهاى خويش لمس كنند، باز كسانى كه بكفر روى آوردند، خواهند گفت: اين جز سحرى آشكار نيست (7) و گفتند: چرا فرشتهاى بر او نازل نمىشود؟ (تا او را همراهى كند) اگر ما فرشتهاى بفرستيم، كار تمام ميشود (و بعد از آن اگر مخالفت كنند بسختى كيفر مىبينند و) ديگر مهلتى به آنان داده نمىشود. (8)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 128