نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 129
و اگر او را فرشتهاى قرار مىداديم (كه وظايف پيامبرى را به عهده بگيرد) باز مىبايستى او را بصورت انسانى در ميآورديم و از آنچه مىپوشند، به او مىپوشانديم. (9) جمعى از پيامبران پيش از تو او را نيز مورد تمسخر قرار دادند و سرانجام، تمسخر كنندگان گرفتار كيفر اعمال شوم خود شدند (10) بگو، در روى زمين بگرديد و جويا شويد تا ببينيد سرانجام كار تكذيب كنندگان چگونه بود. (11) بگو، آنچه در آسمانها و در زمين است، متعلق بكيست؟ بگو، تنها متعلق بخداست. خدا رحمت و بخشش را بر خود فرض نموده (و واجب شمرده است) و به يقين همه شما را روز قيامت كه در آن ترديدى نيست، جمع خواهد كرد. تنها كسانى كه بخود ضرر زدند، ايمان نمىآورند. (12) آنچه در شب و روز قرار دارد از آن اوست و او شنواى داناست. (13) بگو، آيا غير خدا را ولى و دوست خود بگيرم؟ در حالى كه پديد آورنده آسمانها و زمين خداست و اوست كه روزى مىدهد و از كسى روزى نمىگيرد. بگو، به من امر شده است كه در اسلام مقام اوليت را دارا باشم و اينكه از مشركين مباش (از خواستها و تمايلات آنان پيروى مكن). (14) بگو، من از عذاب روز بزرگ، سخت مىترسم از اينكه پروردگارم را نافرمانى كنم. (15) در آن روز از هر كه گذشت شود، مشمول رحمت خدا قرار گرفته است. سعادت و رستگارى آشكار همين است. (16) هر گاه خدا ضرر و زيانى براى تو برساند، هيچكس جز او نمىتواند آن را بر طرف سازد و اگر خير و منفعتى براى تو برساند، او بر همه چيز تواناست. (17) اوست كه بر همه بندگان خويش قاهر و مسلط است و اوست حكيم كاملا آگاه. (18)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 129