نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 132
تنها كسانى (دعوت تو را) مىپذيرند كه گوش شنوا دارند، اما مردگان (ايمان نميآورند و) خدا آنها را روز قيامت زنده ميكند، سپس بسوى او باز مىگردند. (36) و گفتند: چرا معجزهاى از طرف پروردگارش براى او نازل نميشود؟ بگو، خدا قادر است كه معجزه نازل كند، ولى اكثر آنان نمىدانند. (37) هيچ جاندارى در زمين و هيچ پرندهاى (در آسمان) كه با بالهاى خود پرواز ميكند، نيست مگر آنكه مخلوقى همانند شما هستند، ما هيچ چيز را در اين كتاب فروگذار نكرديم، سپس همگى بسوى پروردگارشان محشور ميشوند. (38) و آنها كه آيات ما را تكذيب كردند، كر و لال و در تاريكىها قرار دارند. خدا هر كه را بخواهد در گمراهى رها مىسازد و هر كه را بخواهد در راه راست قرار مىدهد. (39) بگو، آيا هيچ فكر كردهايد، كه اگر عذاب خدا بشما برسد، يا قيامت بر پا شود، آيا غير خدا را بيارى مىطلبيد؟ اگر شما در گفتارتان صادقيد. (40) (چنان نيست) بلكه تنها او را مىخوانيد و اگر او بخواهد مشكلى را كه بخاطر آن او را خواندهايد، بر طرف ميسازد و آنچه را (امروز) شريك او قرار ميدهيد (آن روز) فراموش خواهيد كرد. (41) ما به امتهايى كه پيش از تو بودند پيامبرانى فرستاديم (و هنگامى كه مردم بمخالفت برخاستند) آنها را به رنج و سختى گرفتار ساختيم تا اينكه متنبه شوند و توبه كنند. (42) پس چرا هنگامى كه عذاب ما به آنها رسيد، متنبه نشدند و توبه نكردند؟ بلكه (بر عكس) دلهاى آنان قساوت بيشترى پيدا كرد و هر كارى كه انجام مىدادند، شيطان آن را در نظرشان زيبا جلوه مىداد. (43) هنگامى كه (تذكرات سودى نبخشيد) آنچه را كه به آنها تذكر داده شده بود، فراموش كردند، درهاى همه چيز (تمام نعمتها) را بروى آنها گشوديم تا همهشان بآن نعمتهاى اعطايى خوشحال شوند. ناگهان آنها را (بعذابى بس دردناك) گرفتار ساختيم و در اين هنگام همگى نااميد و مأيوس شدند. (44)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 132