نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 133
بدينسان پى آمد (زندگى و عمر) جماعتى كه ستم روا مىداشتند بكلى قطع شد و ستايش خاص خداى را كه پروردگار جهانيان است. (45) بگو، آيا هيچ فكر كردهايد كه اگر خدا شنوايى و بينايى شما را بگيرد و بر دلهاى شما مهر نهد، چه كسى جز خدا مىتواند آنها را بشما باز گرداند؟ بنگر چگونه آيات را براى آنان بگونههاى مختلف شرح مىدهيم و آنها روى بر مىگردانند؟. (46) بگو، آيا هيچ فكر كردهايد كه اگر عذاب خدا ناگهان و يا آشكارا بشما برسد، آيا جز جماعت ستمكار هلاك خواهند شد؟. (47) ما پيامبران را جز براى بشارت و اخطار (بيم و اميد) نمىفرستيم. كسانى كه ايمان آورند و (رفتار و كردار خود را) اصلاح نمايند، هيچ ترس و اندوهى براى آنان نخواهد بود. (48) و آنها كه آيات ما را تكذيب كردند، بكيفر فسق و فجورشان عذابى بس دردناك بآنان خواهد رسيد. (49) بگو، من نمىگويم كه خزائن خدا نزد من است و من آگاه از غيب نيستم و بشما نمىگويم كه من فرشتهام. من فقط از آنچه به من وحى مىشود، پيروى مىكنم. بگو، آيا نابينا و بينا با هم برابرند؟ پس چرا عاقلانه فكر نميكنيد؟. (50) بوسيله قرآن كسانى را كه از محشور شدن بسوى پروردگارشان مىترسند، بيم ده و آگاهشان ساز و براى آنان غير از خدا حامى و شفاعت كنندهاى بدون اذن او نخواهد بود. شايد پرهيزگارى پيشه نمايند. (51) كسانى را كه سحرگاهان و شامگاهان پروردگار خويش را ميخوانند و خشنودى او را ميطلبند، از خود دور مكن. نه حساب (اعمال) آنها بر تو است و نه حساب تو بر آنها. اگر آنها را از خود دور كنى هر آينه از ستمكاران خواهى بود. (52)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 133