اهل كتاب گفتند: يهودى يا مسيحى شويد تا هدايت يابيد. بگو (نه) بلكه از آئين پاك و بر حق ابراهيم پيروى كنيد كه او هرگز از مشركان نبود (ولى شما راه شرك در پيش گرفتهايد). (135) (اى مؤمنين) بگوئيد: ما بخدا و قرآنى كه بر ما نازل شده است، ايمان آوردهايم و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط بنى اسرائيل نازل گرديده است و نيز آنچه بر موسى و ساير پيامبران از جانب پروردگارشان عطا گرديده است، ايمان داريم. ما ميان هيچ يك از آنان فرقى نمىگذاريم. ما تسليم فرمان خدا هستيم. (136) اگر اهل كتاب بر آنچه شما (مؤمنين) ايمان آوردهايد، ايمان بياورند، هدايت مىيابند و اگر روى برگردانند به يقين اهل تشتت و اختلافند. خدا شما را از شر آنها مصون مىدارد. او شنواى داناست. (137) (به آنان بگوئيد) رنگ خدايى (كه همان عقيده توحيدى است) بخود بگيرند و هيچ رنگى بهتر از ايمان به خداى يكتا نيست و ما تنها او را مىپرستيم. (138) بگو، آيا درباره خدا با ما بحث و مجادله مىكنيد؟ در حالى كه او پروردگار ما و پروردگار شماست و اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شماست و ما خالصانه او را مىپرستيم. (139) يا مىگوييد: ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط بنى اسرائيل (پيامبرانى كه از نسل يعقوب عليه السّلام بودند) همهشان يهودى يا مسيحى بودند. بگو، آيا شما بهتر ميدانيد يا خدا؟ ستمكارتر از آن كس كيست كه شهادت خدا را نزد خويش نهان دارد و خدا از اعمال شما غافل نيست. (140) آنها امتى بودند كه درگذشتند، اعمال آنها براى آنها و اعمال شما براى شماست و شما مسئول اعمال آنان نخواهيد بود. (141)