نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 211
و چون بر مردم پس از رنج و ضررى كه به آنان رسيده، رحمت و آسايشى بچشانيم آن گاه در آيات ما مكر و حيله بكار ميبرند. به آنان بگو، مكر و تدبير خدا بسيار شديد و سريعتر است. بطور قطع آنچه شما مكر و حيله بكار مىبريد، فرستادگان ما (تمام و كمال) آنها را مىنويسند. (21) او خدايى است كه شما را در خشكى و دريا سير ميدهد تا وقتى كه در كشتى (راحت) نشستهايد و باد ملايمى آن را بحركت در مى آورد، خوشحال هستيد. ناگاه باد تندى بوزد و كشتى از هر طرف با امواج خطرناك مواجه گردد و خود را در ورطه هلاكت ببينيد، آن گاه خدا را با اخلاص در دين (و التماس) ميخوانيد كه اگر ما را از اين خطر نجات بخشى، تو را بسيار سپاسگزار خواهيم بود. (22) و چون آنها را نجات داديم، آن گاه در زمين بنا حق و ناروا ستمگرى آغاز ميكنند. اى مردم اين ظلم و فساد شما در پى متاع فانى زندگى دنيا در واقع بر عليه و زيان خود شماست. سپس بازگشت همه شما بسوى ما خواهد بود و ما شما را از آنچه انجام ميداديد، آگاه خواهيم ساخت. (23) در حقيقت مثل زندگانى اين دنيا همچون آبى است كه از آسمان نازل كرديم تا بوسيله آن روئيدنيها از آنچه مردم و حيوانات تغذيه ميكنند از زمين برويد. هنگامى كه زمين زيبايى خود را بازيافت و آراسته گرديد و اهل آن گمان مىبرند كه به برداشت محصول آن موفق و قادر خواهند بود. ناگهان فرمان عذاب ما، در شب يا در روز فرا رسد و تمام آن محصول را خشك و درو شده قرار دهيم. گويى ديروز در آن هيچ چيز نبود (زندگانى اين دنيا نيز چنين است) بدينسان ما آيات خود را براى جماعتى كه بهتر مىانديشند، شرح مىدهيم. (24) خدا همه را بسر منزل سعادت و سلامت ميخواند و هر كه را بخواهد به راه راست هدايت ميكند. (25)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 211