نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 212
براى كسانى كه اعمال صالح انجام دهند، پاداش نيكو و بهتر از آن فراهم است. هرگز به صورتشان گرد سياه ذلت نمىنشيند. آنان اهل بهشتند و در آن جاويدان خواهند بود. (26) كسانى كه مرتكب اعمال ناشايست شدند، بقدر همان اعمال مرتكب شده، مجازات خواهند شد. ذلت و خوارى آنها را فرا مىگيرد و كسى نيست كه آنها را از عذاب خدا نگهدارد. چنان پندارى كه صورت سياهشان شب ظلمانى است. آنان اهل آتشند و در آن هميشگى خواهند بود. (27) روز قيامت همه آنها را محشور ميكنيم. آن گاه بكسانى كه مشرك شدند، خواهيم گفت: شما و شريكانتان (بتها و چيزهاى مورد علاقهتان را كه بيش از حد به آنها دل بسته بوديد) در جاى خود بايستيد و ميان آنها جدايى مىافكنيم. شركاء آنها (بحرف درآمده و) خواهند گفت: شما هرگز ما را پرستش نميكرديد. (28) ميان ما و شما گواهى و حكم خدا كافى است (و خدا ميداند) كه ما از پرستش شما غافل و بىخبر بوديم. (29) در آن روز هر كسى جزاى اعمال خود را كه قبلا فرستاده است، خواهد ديد و همه بسوى مولاى حقيقى خود برميگردند و آنچه افتراء و دروغ مىبستند، از آنان دور و ناپديد ميشود. (30) بگو، كيست كه روزى شما را از آسمان و زمين مىدهد؟ و كيست كه شنوايى و بينايى مىبخشد؟ و كيست كه موجود زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون ميآورد؟ و كيست كه امور خلقت را تدبير و تقدير ميكند؟ آن گاه همگى خواهند گفت: مسلما خداست. بگو، پس چرا از او نمىترسيد؟ (31) آن خدايى كه اين كارها را براى شما انجام ميدهد، در حقيقت پروردگار شماست و بعد از حقيقت، هر چه باشد، موجب گمراهى است. پس چه راهى (غير از راه حق) در پيش ميگيريد؟ (32) بدينسان حكم مجازات پروردگار تو درباره كسانى كه فتنه و فساد برپا مىكنند مقرر گرديد كه آنها ايمان نمىآورند. (33)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 212