نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 286
اينست آنچه از احكام پروردگارت از روى حكمت به تو وحى شده و (تو اى انسان) هرگز با خداى خود معبود ديگرى قرار مده و گر نه با ملامت و خوارى بدوزخ سرنگون خواهى شد. (39) آيا پروردگارتان پسران را براى شما اختصاص داده و فرشتگان را دختران خويش انتخاب كرده است؟ اين گفتار شما افترايى عظيم و گناهى بزرگ است. (40) ما در اين قرآن كرارا تصريح كرديم (كه خدا يكى است و همتايى ندارد) تا متذكر حقايق شوند. ولى (سخنان ما) جز بر نفرتشان نيفزود. (41) به آنان بگو، اگر با خداى واحد چنان كه شما مىگوييد، خدايان ديگرى بودند، آن گاه بسوى صاحب عرش اعلى راهى مىجستند (و نظام عالم مختل ميگرديد). (42) خدا منزه و برتر است از آنچه ميگويند، برترى بسيار بزرگ. (43) آسمانها هفتگانه و زمين و هر كه در آنهاست همه بستايش خدا مشغولند و هيچ موجودى نيست كه ستايشگر او نباشد و ليكن شما ستايش آنها را درك نميكنيد البته خدا آمرزنده مهربان و با گذشت است. (44) يا پيامبر، هنگامى كه قرائت قرآن ميكنى، ما ميان تو و آنها كه به آخرت ايمان ندارند پرده نامرئى قرار ميدهيم. (45) و ما بر دلهاى آنان پوششى قرار داديم كه قرآن را نفهمند و در گوش آنها سنگينى است (كه حقايق را نشنوند) و چون تو در قرآن پروردگارت را به وحدانيت ياد كنى، كافران معترضانه پشت ميكنند و بر ميگردند. (46) ما به آنچه كافران گوش ميدهند آگاهتريم. هنگامى كه بسخنان تو گوش ميدهند و زمانى كه با هم نجوا و درگوشى حرف ميزنند و وقتى كه ظالمترين آنها (وليد بن مغيره) ميگويد: كه شما جز شخص جادوگرى را پيروى نميكنيد. (47) بنگر كافران چه نسبتهاى ناروايى بر تو ميدهند. آنان سخت گمراه شدهاند و نمىتوانند راهى پيدا كنند. (48) كافران گفتند: آيا وقتى كه مرديم و استخوان پوسيده شديم باز از نو زنده خواهيم شد؟ (49)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 286