نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 294
خود آنان و نيز پدران آنها نمىدانند كلمهاى كه بر زبان مىآورند، افترايى است بزرگ و چيزى جز دروغ نميگويند. (5) (يا پيامبر) پس چرا بخاطر آنان بخودت رنج و مشقت روا ميدارى؟ و بر ايمان نياوردن آنها تأسف ميخورى؟ (6) ما براى مردم آنچه در زمين است زيبا جلوهگر ساختيم تا آنها را مورد آزمايش قرار دهيم كه كدام يك از آنان در عمل بهتر و نيكوترند. (7) و ما آنچه در زمين آفريديم، همه را محو و نابود خواهيم كرد، (8) (يا پيامبر) آيا تو واقعه اصحاب كهف و رقيم را از معجزات شگفتآور ما پنداشتى؟ (9) هنگامى كه آن جوانان بغار پناه بردند، گفتند: پروردگارا، از جانب خود بر ما لطف و عنايت فرما و اعمال ما را براى ما وسيله رشد و هدايت قرار بده. (10) (دعا و درخواست آنان را اجابت كرديم) و چند سالى در غار بر گوش آنها مهر (سكوت) زديم. (11) سپس آنها را (از خواب چندين ساله) بيدار نموديم تا معلوم كنيم كدام يك از آن دو دسته (مؤمنين و اهل كتاب) مدت زمان توقف اصحاب كهف را درست حساب خواهند كرد (12) ما سرگذشت واقعى آنان را براى تو بازگو ميكنيم. بىترديد آنان جوانمردانى بودند كه بر پروردگارشان ايمان آوردند و ما هم بر هدايتشان افزوديم. (13) ما بر دل آنان الهام كرديم كه در برابر شرك قيام كنند. آن گاه گفتند: آفريننده آسمانها و زمين پروردگار ما است و ما غير از او هيچ معبودى را ستايش نميكنيم. اگر چنين كنيم قطعا راه خطا رفتهايم. (14) هم اينان قوم ما هستند كه بجاى پرستش خدا معبودانى براى خود اختيار كردهاند. چرا دليل و شواهدى (بر حقانيت آنها) نميآورند؟ ستمكارتر از آن كس كيست كه بر خدا نسبت دروغ بدهد؟ (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 294