ترجمه قرآن - كاويانپور، احمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 305

سوره- 19- مريم‌
98- آيه جزء- 16- مكى 982- كلمه سال- 11- بعثت 3802- حرف‌
بنام خداى بخشنده مهربان‌
كهيعص (از حروف مقطعه و رمزى قرآن است). (1)
اين آيات، يادآور رحمت پروردگارت به بنده خويش زكرياست. (2)
هنگامى كه پروردگارش را با صداى آرام و آهسته خواند. (3)
گفت: پروردگارا، استخوانهاى من سست و ضعيف گشته و فروغ پيرى بر سرم تابيده، پروردگارا، (در اين مدت) هيچگاه از دعا و نيايش بدرگاه تو مأيوس و نااميد نگشتم. (4)
من از اين وارثان كنونى انديشناكم (مبادا پس از من راه ناصواب بروند) و همسرم نيز نازاست. پروردگارا، از لطف و كرم خويش فرزندى صالح و جانشينى شايسته بر من عطا فرما. (5)
كه ميراث من و ميراث آل يعقوب را حافظ باشد. پروردگارا، او را وارثى شايسته قرار بده. (6)
(خداى تعالى دعا و درخواست او را اجابت كرد و فرمود:) يا زكريا، ما تو را به پسرى كه نامش يحيى است و قبل از اين همنامى براى او قرار نداديم، بشارت ميدهيم. (7)
زكريا گفت: خدايا، چگونه براى من پسرى خواهد بود؟ در حالى كه زن من نازاست و خود من پير و فرتوت شده‌ام. (8)
خطاب رسيد: پروردگارت چنين امر فرمود كه اين كار براى من بسيار آسانست و منم كه تو را خلق كردم در حالى كه قبلا هيچ نبودى. (9)
(زكريا گفت): پروردگارا، نشانه‌اى براى من قرار بده. فرمود: نشانه تو اينست كه سه شبانه روز متوالى قادر نخواهى بود كه با مردم صحبت كنى. (10)
(زكريا هنگامى كه در محراب عبادت مشغول تلاوت زبور بود، زبانش بند آمد) و از محراب بسوى جماعت بيرون آمد در حالى كه به مردم اشارت ميكرد كه صبح و شام نماز بخوانيد و سجده كنيد. (11)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 305

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست