ترجمه قرآن - كاويانپور، احمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 442

و ما پس از او (قتل حبيب نجار) براى مجازات قومش (مردم انطاكيه) سپاهيانى از آسمان نفرستاديم و ما بر عليه مردم سپاه از آسمان نازل نمى‌كنيم. (28)
هلاك آنان جز با يك صداى مرگبار آسمانى نبود و آن گاه همه خاموش شدند. (29)
اى دريغا بر بندگان گمراهى كه هيچ پيامبرى براى آنان نيامد مگر اينكه او را به تمسخر گرفتند. (30)
آيا (مردم، آثار شهرهاى ويران شده كافران را) نديدند؟ (و سرگذشت آنها را نشنيدند؟) چه بسيار از مردم قرون گذشته را (بكيفر كفرشان) هلاك كرديم كه ديگر كسى سراغ آنها را نميگيرد. (31)
و همه آنان (گذشتگان و آيندگان) دستجمعى در پيشگاه ما حضور خواهند يافت. (32)
و زمين موات براى آنان دليل و عبرتى است كه ما آن را (به باران رحمت) زنده ميكنيم و از آن زمين، حبوبات بيرون ميآوريم كه توده مردم از آن تغذيه ميكنند. (33)
و در آن باغات خرما و انگور بوجود مى‌آوريم و چشمه سارها جارى ميسازيم. (34)
تا مردم از محصول آن باغات و نيز انواع غذاهايى كه از آن محصولات با دست خود بعمل مى‌آورند، تغذيه كنند. آيا نبايد شكر آن همه نعمتها را بجاى آورند؟ (35)
منزه است خدايى كه تمام موجودات عالم را زوج آفريد. آنچه از زمين مى‌رويد و آنچه همنوع خودشان است و آنچه را كه نميدانند. (36)
و تاريكى شب براى آنان دليل و عبرتى است كه اگر ما روز را از آن برگيريم، آن گاه در تاريكى مطلق باقى مى‌مانند. (37)
و خورشيد در مسير معين (مدار مربوطه) مى‌گردد. اينست تقدير خداى مقتدر و دانا. (38)
و گردش ماه را در منازل معين مقدر كرديم كه (پس از طى منازل) همانند شاخه درخت خرما، باريك و هلال بمنزل اول برميگردد. (39)
خورشيد امكان ندارد با ماه برخورد كند و ممكن نيست شب بر روز پيشى گيرد و همه آنها در فلك (فضاى كيهانى) شناورند. (40)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 442

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست