نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 490
و خدايى كه از آسمان، بارانى بمقدار معين نازل كرد و با آن آب، صحرا و ديار مرده و خشك را احياء كرديم و بدينسان (مردگان از قبر) بيرون مىآيند. (11) و خدايى كه همه موجودات جهان را زوج، آفريد و براى سوارى شما كشتيها و چهار پايان مقرر داشت. (12) تا بر پشت آنها سوار شويد و آن گاه نعمت پروردگارتان را هنگامى كه بر روى آن قرار گرفتيد، ياد كنيد، و بگوئيد منزه است خدايى كه اين نعمت را براى ما بخشيد (و اين وسيله را در اختيار ما نهاد) و گر نه ما توانايى آن را نداشتيم. (13) و بازگشت همه ما بسوى پروردگار ما است. (14) و كافران براى خدا سهمى (فرزندى) از بندگانش قرار ميدهند. واقعا انسان بسيار ناسپاس و كفر و عنادش آشكار است. (15) آيا خدا از آنچه خودش آفريده دخترها را براى خودش نگهداشت و پسران را براى شما بخشيد؟ (16) و چون به هر كدام از مشركان دخترى كه براى خداى رحمان نسبت ميدهند، مژده دهند، صورتش از خشم سياه ميگردد و ناچار خشم خود را فرو ميبرد. (17) آيا كسى را كه در ميان زر و زيور (و ناز و نعمت در كمال آسايش همانند زنان) پرورش مىيابد و در مخاصمات و پيكار ناتوان است. (و قادر نيست از حقوق خويش دفاع نمايد، به خداى تبارك و تعالى كه منزه است نسبت ميدهيد؟) (18) مشركان (از روى جهل و عناد) به فرشتگانى كه مخلوق و بندگان خداى رحمان هستند، نسبت اناث ميدهند، آيا هنگام آفرينش فرشتگان، مشركان حاضر و ناظر بودند؟ (و ديدند كه آنها دخترند) پس شهادت آنان در نامه اعمالشان ثبت ميشود و شديدا بازخواست خواهند شد. (19) و ميگويند: اگر خداى رحمان ميخواست، ما هرگز آنها را نمىپرستيديم. آنان در اينمورد علم و اطلاعى ندارند، جز اينكه دروغ و افترا ميگويند. (20) آيا براى آنان قبلا كتابى فرستادهايم تا بآن استدلال ورزند. (21) بلكه ميگويند: ما پدران و نياكان خود را در اين آئين يافتيم. ما نيز در پى آنان براه راست هستيم. (22)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 490