نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 509
و كسانى كه ايمان آوردهاند ميگويند: چرا سورهاى (درباره پيكار با كافران) نازل نميشود و چون سوره قاطع و محكمى كه در آن صريحا دستور نبرد صادر شده نازل گردد، خواهى ديد كسانى كه قلبشان مريض است به تو مىنگرند همانند نگريستن كسى كه مرگ بر او سايه افكنده است. پس براى آنان بهتر است. (20) اطاعت امر كنند و سخنان نيك بر زبان آورند و هنگامى كه فرمان جهاد صادر گرديد، اگر با خدا رو راست و صادق باشند براى آنان بهتر است. (21) پس براى شما منافقان اين احتمال وجود دارد كه از فرمان خدا (و پيروى قرآن) سرپيچى كنيد و اگر متولى مردم شويد (قدرت و اختياراتى بدست آورديد) هر آينه در زمين فتنه و فساد برپا كنيد و صله ارحام را بكلى قطع نمائيد. (22) همين منافقان هستند كه خدا لعنتشان كرده (و از رحمت خود دور ساخته است) و گوش و چشمشان را كر و نابينا كرده است. (23) آيا منافقان در آيات قرآن تفكر و تدبر نميكنند يا بر قلبشان (از جهل و نفاق) قفلهاست؟. (24) كسانى كه پس از روشن شدن راه هدايت بآنان، دست از دين اسلام كشيده و مرتد شدند، شيطان كفر و عصيان را در نظرشان مقبول جلوهگر ساخت و با آمال و آرزوهاى دور و دراز فريبشان داد. (25) اين بخاطر آنست كه منافقان به مخالفان قرآن گفتند: ما با شما در بعضى امور موافقيم و خدا به اسرار نهانى آنها كاملا آگاه است. (26) منافقان چه خواهند كرد؟ هنگامى كه فرشتگان (عذاب بالا سر آنان آمده و) جانشان را بگيرند در حالى كه بر صورت و پشت آنها ميزنند (تا جان تسليم كنند). (27) اين بخاطر آنست كه منافقان در پى كارهايى كه خدا را بخشم مىآورد، رفتند و از خشنودى او كراهت داشتند. خدا هم اعمالشان را محو و نابود ساخت. (28) آيا كسانى كه قلبشان مريض است چنان مىپندارند كه خدا كينه و عداوت باطنى آنها را آشكار نخواهد ساخت؟. (29)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 509