باز بخاطر بياوريد زمانى را كه گفتيم: بشهر (بيت المقدس) داخل شويد و از (نعمتهاى) آن هر چه ميخواهيد بخوريد و از درب (بيت المقدس) با خشوع و فروتنى وارد شويد و بگوئيد: خدايا، ما را بيامرز (و از تقصيرات ما در گذر) در اينصورت خطاهاى شما را خواهيم بخشيد و نيكوكاران را پاداش بيشترى خواهيم داد. (58) ولى آنان كه ستمكار بودند گفتار خدا را بر خلاف آن تغيير دادند و ما نيز در برابر اين نافرمانى، عذابى از آسمان بر آنان فرستاديم [1] (59) هنگامى كه موسى براى قومش درخواست آب كرد، به او گفتيم: عصاى خود را بر سنگ بزن. از (زير) آن سنگ (خارا) دوازده چشمه آب (براى دوازده تيره بنى اسرائيل) جارى شد بطورى كه هر يك (از تيرهها) از چشمه مخصوص خود استفاده كردند و گفتيم: از روزيهاى خدادادى بخوريد و بنوشيد و در روى زمين طغيان نكنيد و فسادگر نباشيد (60) (فراموش نكنيد) زمانى كه گفتيد: يا موسى، ما هرگز به يك نوع غذا اكتفاء نميكنيم، از پروردگارت بخواه تا براى ما از زمين، روييدنىهايى مانند: سبزيجات، خيار، سير، عدس و پياز بروياند. موسى گفت: آيا آنچه را كه خير و صلاح شماست با چيزهاى كم ارزش مبادله مىكنيد؟ پس بشهر برويد و در آنجا هر چه خواستيد پيدا خواهيد كرد (بعلت ناسپاسى) مهر ذلت و خوارى بر (پيشانى) آنان زده شد و بخشم خدا گرفتار شدند. اين ذلت و خشم خدا بخاطر آن بود كه آيات خدا را انكار مينمودند و پيامبران خدا را بنا حق ميكشند و اين اعمال آنان بسبب كفر و عصيانشان بود و آنان قومى تجاوزگر و كفر پيشه بودند و بگناه كردن عادت داشتند [2] (61) [1]- بنى اسرائيل بجاى سجده و طلب آمرزش، سخنان باطل ميگفتند كه خشم خدا را برانگيخت و بيمارى طاعون در ميان آنان شيوع پيدا كرد و حدود (24000) نفر را هلاك نمود. [2]- بنى اسرائيل زكريا پيامبر را بقتل رساندند و اورميا نبى را بزندان انداختند و يحيى (ع) را كشتند و قصد كشتن عيسى (ع) را نيز داشتند كه بخواست خدا موفق نشدند.