ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 128

سوره انعام [11]* مكّى، 165 آيه‌
به نام خداوند بخشنده بخشاينده‌
1 سپاس خداوند را كه آسمان‌ها و زمين را آفريد و تاريكى‌ها و روشنايى را پديد آورد؛ آنگاه كافران براى پروردگار خود همتا مى‌تراشند.
2 اوست كه شما را از گل آفريد سپس اجلى مقرر داشت و اجل معيّن نزد اوست آنگاه شما ترديد مى‌كنيد.
3 و او در آسمان‌ها و زمين خداوند است؛ پنهان و آشكار شما [1] و آنچه را به دست مى‌آوريد مى‌داند.
4 و هيچ نشانه‌اى از نشانه‌هاى پروردگارشان به آنان نرسيد مگر آنكه از آن رويگردان بودند.
5 بى‌گمان حق را هنگامى كه نزدشان آمد دروغ شمردند، به زودى اخبار آنچه را كه ريشخند مى‌كردند به آنان خواهد رسيد.
6 آيا در نيافته‌اند كه پيش از آنان چه بسيار مردم يك دوره [2] را نابود كرديم كه به آنان در زمين توانمندى داده بوديم (و) به شما آن توانمندى را نداده‌ايم؟ و بر آنها بارانى يكريز فرو فرستاديم و رودها را در دسترس آنان روانه ساختيم، آنگاه ايشان را براى گناهانشان نابود كرديم و پس از آنان مردم دوره‌اى ديگر را پديد آورديم.
7 اگر بر تو كتابى (نگاشته) بر كاغذى فرو مى‌فرستاديم كه (همگان) آن را به دست خود لمس مى‌كردند، باز كافران مى‌گفتند: اين جز جادويى آشكار نيست.
8 و گفتند: چرا بر او فرشته‌اى فرو فرستاده نشد؟ و اگر فرشته‌اى مى‌فرستاديم كار تمام بود و ديگر مهلت نمى‌يافتند. [3]

[11]*. أنعام: جمع نعم: ستوران، چهارپايان.
[1]. در اصل: شما را مى‌داند.
[2]. القرن: فى الناس اهل زمان واحد، قال الشّاعر:
اذا ذهب القرن الذى انت فيهم و خلّفت فى قرن فانت غريب‌

- مختار الصّحاح: ذيل ق ر ن.
[3]. در اصل: نمى‌يابند.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 128

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست