نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 136
69 و از حساب آنان بر عهده كسانى كه پرهيزگارى مىورزند هيچ نيست اما (اين) يادكردى است باشد كه پرهيزگارى ورزند. 70 و آنان را كه دين خويش به بازيچه و سرگرمى گرفتند و زندگانى دنيا آنان را فريفت رها كن و به آن (قرآن) پند ده، مبادا كسى براى آنچه كرده است نوميد و نابود گردد، در حالى كه او را در برابر خداوند ميانجى و ياورى نباشد و هر جايگزينى (به سربها) دهد از او پذيرفته نشود؛ اينان كسانى هستند كه براى كارهايى كه كردهاند نوميد و نابود گرديدهاند؛ آنان را براى كفرى كه ورزيدهاند، نوشابهاى از آب جوشان و عذابى دردناك خواهد بود. 71 بگو آيا به جاى خداوند كسى را (به پرستش) بخوانيم كه نه به ما سود مىرساند و نه زيان مىزند و پس از آنكه خداوند ما را راهنمايى كرده است به (عقايد) گذشته خود بازگردانده شويم؟ چونان كسى كه شيطانها او را در زمين، سرگشته [1] و سرگردان كردهاند [2] در حالى كه او را همراهانى است كه به راهيابى فرا مىخوانندش كه نزد ما بيا؛ بگو: تنها رهنمود خداوند، رهنمود است و فرمان يافتهايم كه تسليم پروردگار جهانيان باشيم. 72 و (به ما گفتهاند) كه نماز را بپا داريد و از او پروا كنيد و اوست آن كس كه به سوى وى گرد آورده مىشويد. 73 و اوست آن كس كه آسمانها و زمين را به درستى آفريد و روزى كه فرمايد: باش! بىدرنگ خواهد بود، گفتار او راستين است و روزى كه در «صور» دمند فرمانفرمايى از آن اوست؛ داناى نهان و آشكار است و او فرزانه آگاه است. [1]. حيران: سرگردان، سرگشته، اندروا، هاژ و واژ، خيره- فرهنگ تازى به پارسى، ص 297. [2]. استهواء: سرگشته كردن- مصادر اللغة، ص 338/ نيز- فرهنگ تازى به پارسى، ص 38.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 136