نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 165
121 گفتند به پروردگار جهانيان ايمان آورديم، 122 پروردگار موسى و هارون. 123 فرعون گفت: آيا پيش از آنكه من به شما اجازه دهم به او ايمان آوردهايد؟ بىگمان اين نيرنگى است كه در اين شهر به كار بردهايد تا مردم آن را از آن بيرون برانيد، به زودى خواهيد دانست. 124 سوگند مىخورم كه دستها و پاهايتان را چپ و راست خواهم بريد سپس همگى شما را به دار خواهم آويخت. 125 گفتند: (باكى نيست) ما به سوى پروردگارمان باز مىگرديم. 126 و تو ما را كيفر نمىدهى [1] مگر براى آنكه ما به نشانههاى پروردگارمان هنگامى كه به ما رسيد ايمان آورديم، پروردگارا! ما را از شكيب سرشار كن [2] و ما را مسلمان بميران! 127 و سركردگان قوم فرعون گفتند: آيا موسى و قومش را وا مىنهى تا در اين سرزمين تبهكارى كنند و (موسى) تو و خدايانت را رها كند؟ گفت: پسرانشان را خواهيم كشت و زنانشان را زنده باز خواهيم نهاد و بىگمان ما بر آنان چيرهايم. 128 موسى به قوم خود گفت: از خداوند يارى بخواهيد و شكيبا باشيد، بىگمان زمين از آن خداوند است، به هر كس از بندگان خويش كه بخواهد به ميراث مىدهد و سرانجام (نيكو) از آن پرهيزگاران است. 129 گفتند: ما پيش از آنكه تو نزد ما بيايى و پس از آنكه آمدى آزار ديدهايم، (موسى) گفت: اميد است پروردگارتان دشمنتان را نابود گرداند و شما را در زمين جانشين سازد آنگاه در نگرد كه چگونه رفتار مىكنيد. 130 و ما فرعونيان را به خشكسالىها و كاستى فرآوردهها دچار كرديم باشد كه در ياد گيرند. [3] [1]. نقم ينقم نقما: الرّجل من المعتدى جازاه بالعقوبه/ و الامر على فلان: انكره عليه و عابه (فلانى را مجازات كرد/ از فلانى ايراد گرفت)- جرجى شاهين عطيّه، المعتمد، چاپ بيروت، 1927 ذيل نقم. [2]. در اصل: شكيبايى را بر ما فرو ريز/ افراغ: ريختن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 72/ و- مصادر اللغة، ص 31. [3]. به يادداشت شماره 3، ص 153 رجوع فرماييد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 165