ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 166

131 پس، هرگاه نيكى به آنان روى مى‌آورد مى‌گفتند اين از آن ماست و اگر بلايى [1] به ايشان مى‌رسيد به موسى و همراهان وى فال بد مى‌زدند؛ آگاه باشيد كه فالشان نزد خداوند است اما بيشتر آنها نمى‌دانند.
132 و مى‌گفتند: هر نشانه‌اى براى ما بياورى كه ما را با آن جادو كنى ما به تو ايمان نمى‌آوريم.
133 ما هم بر آنان سيلاب و ملخ و شپش و وزغ و خون را به گونه نشانه‌هايى روشن [2] فرستاديم باز سركشى ورزيدند و قومى گناهكار بودند.
134 و همين كه عذاب [3] بر آنان فرود آمد، گفتند: اى موسى! پروردگارت را به پيمانى كه با تو دارد براى ما بخوان! اگر اين عذاب را از ما بگردانى سوگند مى‌خوريم كه به تو ايمان مى‌آوريم و بنى اسرائيل را با تو گسيل خواهيم داشت.
135 و چون آن عذاب را- تا مدتى كه بايد به آن مى‌رسيدند- از آنان مى‌گردانديم باز آنان پيمان‌شكنى مى‌كردند.
136 بنابراين از آنان انتقام گرفتيم و براى آنكه آيات ما را دروغ شمردند و از آنها غافل بودند آنان را در دريا غرق كرديم.
137 و قومى را كه (از سوى فرعونيان) ناتوان شمرده مى‌شدند وارث شرق و غرب آن سرزمين كرديم كه در آن بركت نهاده بوديم و سخن نيكوى پروردگارت درباره بنى اسرائيل به خاطر شكيبى كه ورزيدند راست آمد [4] و آنچه را فرعون و قومش مى‌ساختند و آنچه را بر مى‌افراختند زير و زبر كرديم.

[1]. در اصل: بدى‌يى‌
[2]. يا: جداجدا
[3]. الرّجز: القذر مثل الرّجس و امّا قوله تعالى «رجزا من السّماء» فهو العذاب- مختار الصّحاح، ذيل ر ج ز.
[4]. يا: تحقق يافت.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 166

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست