نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 170
156 و در اين جهان و در جهان واپسين براى ما نيكى مقرّر فرما كه ما به سوى تو بازگشتهايم؛ فرمود: عذابم را به هر كس بخواهم مىرسانم و بخشايشم همه چيز را فرا مىگيرد و آن را به زودى براى آنان كه پرهيزگارى مىورزند و زكات مىدهند و كسانى كه به آيات ما ايمان دارند مقرّر مىدارم. 157 همان كسان كه از فرستاده پيامآور درس ناخوانده پيروى مىكنند، همان كه (نام) او را نزد خويش در تورات و انجيل نوشته مىيابند؛ آنان را به نيكى فرمان مىدهد و از بدى باز مىدارد و چيزهاى پاكيزه را بر آنان حلال و چيزهاى ناپاك را بر آنان حرام مىگرداند و بار (تكليف) هاى گران و بندهايى را كه بر آنها (بسته) بود از آنان برمىدارد، پس كسانى كه به او ايمان آورده و او را بزرگ داشته [1] و بدو يارى رساندهاند و از نورى كه همراه وى فرو فرستاده شده است پيروى كردهاند رستگارند. 158 بگو: اى مردم! به راستى من فرستاده خداوند به سوى همه شمايم، همان كه فرمانفرمايى آسمانها و زمين از آن اوست، هيچ خدايى جز او نيست كه زنده مىدارد و مىميراند، پس به خداوند و فرستاده او پيامبر درس ناخواندهاى كه به خداوند و قرآن [2] او ايمان دارد ايمان بياوريد و از او پيروى كنيد باشد كه راهياب گرديد. 159 و از قوم موسى گروهى هستند كه به حق راهنمايى مىكنند و به حق دادگرى مىورزند. [1]. تعزير: قوى كردن، بزرگ داشتن، واقف كردن بر چيزى- مصادر اللغة، ص 122. [2]. الكلمات على سبعة اوجه ... و الوجه السّابع: القرآن، قوله فى الاعراف (158) «فآمنوا بالله و رسوله النّبى الامّى الذى يؤمن باللّه و كلماته» يعنى القرآن- الوجوه و النّظائر فى القرآن، ص 709.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 170