ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 179

17 پس شما آنان را نكشتيد كه خداوند آنان را كشت، و چون تير افكندى تو نيفكندى بلكه خداوند افكند و (چنين كرد) تا مؤمنان را از سوى خود نعمتى نيكو دهد [1] كه خداوند شنوايى داناست.
18 چنين است؛ و خداوند نيرنگ كافران را بيرنگ مى‌كند.
19 (اى كافران!) اگر پيروزى مى‌خواستيد پيروزى به سراغتان آمد و اگر (از كفر و دشمنى) دست برداريد براى شما بهتر است و اگر باز گرديد ما نيز باز مى‌گرديم و گروه شما هرگز دستتان را نخواهند گرفت هرچند بسيار باشند و (بدانيد كه) خداوند با مؤمنان است.
20 اى مؤمنان! از خداوند و پيامبر او فرمان بريد و در حالى كه سخن او را مى‌شنويد از او رو مگردانيد.
21 و چون كسانى نباشيد كه گفتند: شنيديم با آنكه نمى‌شنيدند.
22 بدترين جنبندگان نزد خداوند ناشنوايانى گنگند كه خرد نمى‌ورزند.
23 و اگر خداوند در آنان خيرى مى‌يافت ايشان را شنوا مى‌كرد و اگر هم شنواشان كرده بود باز پشت مى‌كردند در حالى كه روى گردان بودند.
24 اى مؤمنان! (نداى) خداوند و پيامبر را هر گاه شما را به چيزى فرا خوانند كه به شما زندگى مى‌بخشد پاسخ دهيد و بدانيد كه خداوند ميان آدمى و دل او ميانجى [2] مى‌شود و (بدانيد كه) به نزد وى گرد آورده مى‌شويد.
25 و از فتنه‌اى پروا كنيد كه (چون درگيرد) تنها به كسانى از شما كه ستم كردند نمى‌رسد (بلكه دامنگير همه مى‌شود) و بدانيد كه به راستى خداوند سخت كيفر است.

[1]. ابلاء: نعمت دادن، آشكار كردن، آزمون- مصادر اللغة، ص 76.
[2]. يا: جدايى مى‌افكند./ يا: حائل مى‌شود (حائل- ميانجى- فرهنگ تازى به پارسى، ص 168).

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 179

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست