نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 181
34 و چرا خداوند عذابشان نكند با آنكه (مردم را) از مسجد الحرام باز مىدارند در حالى كه سرپرست آن نمىباشند- كه سرپرست آن جز پرهيزگاران نيستند- اما بيشتر آنان نمىدانند. 35 و نماز آنان نزد خانه (ى كعبه) جز سوت كشيدن و كف زدن نبود پس عذاب را براى كفرى كه مىورزيديد بچشيد! 36 بىگمان كافران دارايىهاى خود را براى بازداشتن (مردم) از راه خدا مىبخشند؛ به زودى (همه) آن را خواهند بخشيد آنگاه براى آنان مايه دريغ خواهد بود سپس مغلوب مىگردند و كافران به سوى دوزخ گرد آورده مىشوند. 37 تا خداوند ناپاك را از پاك جدا گرداند و ناپاك (ها) را بر يكديگر نهد پس آن همه را بر هم انبارد آنگاه در دوزخ نهد؛ (آرى) آنانند كه زيانكارند. 38 به كافران بگو: اگر (از كفر) باز ايستند گذشتههايشان بخشوده مىگردد و اگر (به آن) باز گردند، (بدانند كه) سنّت پيشينيان گذشته است. [1] 39 و با آنان نبرد كنيد تا آشوبى [2] بر جا نماند و دين، يكجا از آن خداوند باشد پس اگر (از كفر و شرك) باز ايستند بىگمان خداوند از آنچه مىكنند آگاه است. 40 و اگر رو بگردانند بدانيد كه خداوند سرور شماست؛ نيك است اين يار و نيك است اين ياور. [3] [1]. يعنى بر آنان همان گذرد كه بر پيشينيان گذشت؛ الميزان، ذيل همين آيه. [2]. يعنى: شركى. [3]. يا: نيك سرور و نيك ياور است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 181